BİR WORK AND TRAVEL SERÜVENİ

Siz değerli okuyucularımız için bu yazımızda Work and Travel programına daha önceden katılmış olan Düzce Üniversitesi Atmosfer Topluluğu Yönetim Kurulu Üyesi Ramazan Onur ile bir röportaj hazırladık. Kendisinin en büyük hedefi olan Amerika seyahatinde yaşadıklarını bizlerle paylaştığı ve değerli anılarını bizlere anlattığı için teşekkür ederiz. Umarım kendisinin bu deneyimi aramızda bu yazıyı okuyan maceraperest ve seyahat tutkunu okuyucularımıza birer örnek teşkil eder.

– Merhaba Ramazan Bey öncelikle bizlere kendinizden biraz bahsedebilir misiniz?
Merhaba Sinem Hanım. Düzce Üniversitesi Akçakoca Turizm ve Otelcilik Yüksekokulu 2. Sınıf öğrencisiyim.Kendimi bildim bileli turizmin içindeyim.En büyük hayallerimi gerçekleştirmek adına çıktığım bu yolda kişisel gelişimim adına bir çok sey öğrendim.Farklı kültürlerden farklı insanları tanıdım.En güzelide nihayetinde en büyük dileğimi gerçekleştirdim.
– En büyük dileğim diye nitelendirdiğiniz ve sonunda hayallerinize kavuştuğunuz o büyük dilek nedir açıklayabilir misiniz?
Benim hayalim Türkiye’de Manavgat Şelalesi’ni Amerikada ise Niagara Şelalesi’ni görmekti.İlkini çok küçük yaşta gerçekleştirdim. Bir sonraki ise günümüz şartlarında oldukça güç bir dilekti.Ama bu benim vazgeçmem için hiçbir zaman neden olmadı.2016 yazında çıkmış olduğum Work and Travel programında bu dileğimi gerçekleştirdim. 250 dolar ödeyerek satın aldığım paket tur içersinde toplamda 4 gün 3 gece sürecek olan gezimizin rotası sırasıyla şu şekildeydi; New York, Washington , Niagara Şelalesi ve son olarak da Philadelphia .
– Bir çok gencin hayellerini süsleyen Work and Travel programına katılmak için neler yapmak gerekiyor?
Ben bu programa bir arkadaşım sayesinde başvurdum.Tek yapmanız gereken güvenli bir W.T. şirketi ile anlaşmak.Şirket sizin için herşeyi yapıyor.İşinizi buluyor,sigortanızı yapıyor ve çalışma iznini çıkarıyor.Sizin için bütün belgeleri hazırlayıp,vize görüşmenizi ayarlıyor.Vizenizi aldıktan sonra uçak biletinizede yardımcı oluyor.
– Katılmış olduğunuz bu programda siz hangi eyalette kaldınız?
Wisconsin Eyaleti Sister Bay’da kaldım.Gittiğim bölge ufak bir kasabaydı.Yazları kalabalıktı.İnsanları oraya çeken güzel otelleri ,restoranları ve bir de gölü vardı.Hayatımın en güzel yazını orada her bölgeden gelen yabancı öğrencilerle geçirdim.
– Bu program için hangi ülkelerden katılan öğrenci profilleri daha fazlaydı?
Jameika , Çin ,Slovakya ,Litvanya ,Bulgaristan , Polonya, Ukranya, Rusya, Özbekistan, Romanya, Moldovya gibi ülkelerden katılım çok daha fazlaydı.
– Work and Travel programı boyunca hangi işlerde çalıştınız?
Ben orada 3 işte çalıştım.İlk işim reyonlara malzeme yerleştirmek , ikinci işim restoranda aşçılık , üçüncü işim ise Amerikalı bir ailenin yeni aldığı evin bahçesini düzenlemek ve boya yapmaktı.
– Çalışmış olduğunuz bu 3 farklı işten ortalama ne kadar gelir elde ettiniz?
Ortalama 12 bin dolardan fazla kazandım.Türkiye’ye cebimde 8 bin dolar ile geri döndüm.Kaldığım eve haftalık 80 dolar ödedim.17 hafta için toplamda 1300 dolar ödedim.Yemek için aylık 300 dolar harcadım.
– Bize kalmış olduğunuz evden bahsedebilir misiniz?
Kaldığım ev iki katlı bir villaydı.5 oda , 3 tane banyo , 1 tane mutfak ve 1 tane televizyon odası vardı.En güzel kısmıysa ev arkadaşlarımın başka ülkelerden olmasıydı. Benimle beraber evde iki tane çinli , bir romanyalı , bir ispanyol , bir tane jameikalı ve iki tane özbekistanlı arkadaşım vardı.Toplamda 6 kız 4 erkek kalıyorduk.
– Sister Bay’de boş zamanlarınızı nasıl değerlendiriyordunuz?
Orada 4 aylığına 10 dolar vererek bir bisiklet kiraladım. İşe giderken, izin günlerimde ve göle yüzmeye giderken ulaşım aracı olarak bisikletimi kullandım.Böylesi çok daha sağlıklı ve uygundu.Genelde göl kenarında akşama kadar kalıp gün batımını izliyordum.Yeni kişiler ile tanışıp arkadaşlık ediyordum.Bu sayede ingilizcem çok daha fazla gelişti.Kilisede tanıştım Çek Cumhuriyetli olan arkadaşım Maria ile beyzbol maçlarına gidiyorduk.İki haftada bir kilisenin düzenlediği aktivitelere katılıyordum. ‘’Spor Günü , Dağ Yürüyüşü , Deniz Sporları ,ve Şükran Günü’’ bunlardan sadece birkaçı.Bu aktivitelere ortalama 100 öğrenci katılıyordu. Etkinliklerde yiyecek ve içecek ücretsizdi.
– W.T. programı ile yurt dışına çıkan öğrencilerin bir geleneği haline dönüşen partilere katılma fırsatınız oldu mu?
Bulunduğumuz bölgede yabancı öğrenciler olarak genellikle partileri biz düzenliyorduk.Düzenlemiş olduğumuz partilerden birinde herkes kendi ülkesinin yemeklerini yaptı.Kolalı tavuğu çok beğendiğimi söyleyebilirim.Sanırım çinlilerin tek sevdiğim yemeği oldu.
– Son olarak dergimizin değerli okuyucuları için söylemek istediğiniz bir şey var mı?
Üniversite okuyan herkesin bu Amerika macerasını yaşamasını  tavsiye ediyorum.Ne yapıp ne edip Work and Travel Programı’na katılmayı deneyin.Ben üniversite hayatım bitene kadar her yıl bu programdan faydalanacağım.Bu konu ile ilgili sorularınız , sormak istedikleriniz varsa bana dergi aracılığı ile ulaşabilirsiniz.Amerika maceramı ilgiyle okuyan herkese teşekkür ederim.